Aptal -Gitmiyor

Bence aşk birisine sahip olma isteğidir, ihtiyacıdır. Sömürgeleştirmeden farklı mıdır?
Tartışılır.
Aşk, birisini seçmektir. Seçtiğini de yönetmek. Karşılıklıysa aşk, yönetim de sıkıdır. Yönetim sıkıysa insan bunalır. Kalbin onun tek bir sözüyle yerinden fırlayacak gibi olurken birden pelteye döner. Sanki yerinden çekip çıkarılmıştır. Alıp gitmiştir biri. Geri gelmez o kalp. Her yeni beden sana yeni bir kalp getirir. Et ve kemik torbaları senin her seferinde bir parçanı alır.
Sonunda ise çıkarır. Gider. Nefes bile aldırmadan.
Kalbin öyle hızlı hızlı atmayı bırakıp, emekliye ayrıldığında sıkılırsın. Bir başka ten, bir başka macera ararsın. Hele ki çabuk sıkılırsan hiç dayanamazsın.
''İnsanlar biraz unutkan ve aptal.''
Sıkıldığında ya bitirirsin ya da türlü oyunlar oynarsın. Denersiniz bir kere daha. Eğer bir ışık oluşmuşsa, bir şeyler çözmek istemiyor, yeni bir maceraya katılmaya üşeniyorsan... Yorulmuşsan. Bunalmışsan ya da hala kalbin yerindeyse. Kendini kandırmaktan hoşlanıyorsan.
''Yüzünde yine hiç ışık yok. Bulutlar gitmiyor, gitmiyor, gitmiyor, gitmiyor.''
Sevgi vardır. Merhamet de vardır. Ancak aşk yoktur.
Aşk birine sahip olma ve onu kullanma ihtiyacıdır. Aşk kişinin intiharıdır. Zihne verilen en büyük zarar.
Vefa.
Mutsuzluk aşkı vardır ama. Gülmeyi bilmeyenlere... Çok gülmek de aptallara özgüdür. Yalan söylememek gibi.
Kişinin altında bir tabaka yoksa kendisine alt bir tabaka yaratır. Hem de ne kadar özenle yaratır... O da onları kullanır. Kullanmayı süsler, boyar, aşk diye satar.
Budur işte bu kadar büyüttüğünüz.
Evlilik de o bulundu sanılan hissi öldürür. Dayanamazsın artık onun dağınıklığına, kılığına, içindeki nefrete. Sen toplarsın çünkü arkasını. Birden değişir.
Değişir gerçekten...
Evlilik, o kişiye sahip olunca duyulan hissi öldürür. Zaten sahip olmuşsundur, daha ne bakacaksın ki arkana.
Sevgililerin sana bir CV hazırlar. Hem kabarık hem de sönük bir liste olmalıdır. Dalgalanmalı, sana bir zemin hazırlamalıdır.
''İnsanlar birazcık vefasız. Biraz da unutkan ve aptal, aptal, aptal.''
Herkesten daha güzel olsan bile arkalarına bakmazlar.
Eskiden güldürdüklerin gene aynı gülümsemeyi oluşturmaz.
Dudakları eskisi gibi kıvrılmaz.
Anca o zaman anlarsın. Yokmuş hiçbir şey.
''Gene yüzün var içimde.''