Sana neden anlatmadığımı bilmiyorum.
Sadece canım istemiyor belki de.
Aslında anlatamıyorum.
Ben hep çevremde gülen çocuğum.
Hiç durmadan, hiç susmadan.
Kime bağırırsam bağırayım, kime isyan edersem edeyim...
Kolay değil bence.
Bir yaşamı anlatmak sana.
Ölümüyle, arkadaşlığıyla ve doğuşuyla.
Varoluşuyla.
Kimseye anlatamadım...
Anlatamıyorum herkese.
Ya ağlayacağım ya da bağıracağım.
İkisini de istemiyorum.
Kolay değil,
Sözlerimi geri alamam...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Kafamdaki taç var olduğu sürece...Yazsana?