Annelerin Bile Bildiği Hikaye

İki sene önce benden yaşça biraz büyük bir çocuğa karşı ilgi duyuyordum. Daha doğrusu onu bir maçta görmüş, astigmatımdan dolayı sadece kıyafetlerinin renkleri ile değerlendirebilmiştim. Yüzünü göremediğim için arkadaşıma nasıl biri olduğunu sordum ancak beni zevksiz olarak nitelendirdi... Evet Bali, sözüm sana. Sen bana zevksiz dedin. Ama saygı duyuyorum. Ancak ben zevksiz değil anca gerizekalı olurum.
Sonra biraz asılmış olabilirim ona. O gün canımın sıkkınlığından biraz saçmalamak istemiş ve ''Take Me to the Dressing/Changing Room'' diye bağırmıştım. ''Take Me Out''dan ve soyunma odamızı işgal etmesinden geliyordu halbuki... O gün SAÇMALAMAYI İSTEMİŞTİM. Baktı mı emin değilim ama uzaktan hiç yüzünü görememiştim, bu yüzden yüzsüz insanlarımdan biriydi o anlık...
İsmini öğretmene sordurdum arkadaşlarımdan birine. Cevabımı da aldım ama ismin abukluğundan dolayı pek inanmadım. Sonunda ikna oldum.
Bir arkadaşım onların yanına gitti ve ''Büyüyünce gel!'' cevabını aldı. Ben bozuldum, onun bozulduğunu sanmıyorum ama orada o an hakim olduğu sinirlerine karşı ''Nasıl bir şeysin sen?'' diyorum. İyi anlamda. Ben olsam kavga ederdim ama o etmedi. Evet Bali, seni seviyorum ama bunu okuyacağını sanmıyorum.
Neyse bir gün bir olay oldu hatırlayamadığım ve ilk konuşmamızı yaptık. Çocuktan hoşlanmıyordum ancak yüzünü görmediğim için kötü diyemezdim çünkü hala görmemiştim. İşte biraz konuştuk ve sonra derin bir sessizlik çöktü.
Bir gün sokakta kız arkadaşıyla gördüm. Ben baktım, o da bön bön baktı dürüst olmak gerekirse. Arkamı bile kaç kez döndüm. O da döndü.
Günlerden bir gün geldi, kayıtlarda karşılaştık. Emin olamadık birbirimizden, benim mesaj atmamla kesinleşti. Ben gene saçmaladım. Beni güzel bulduğunu söyledi. Beni arkadaşının da güzel bulduğunu söyledi. Ben bu sefer inanmadığımı vurguladım: BEN TAM BİR GERİZEKALIYIM. Ama benimle dalga geçiyor da olabilirdi.
Bir kaç dakika sonra çıktığı kız beni ekledi. ''Selam, ben Bilmemkim, O'nunla çıkıyorum.'' dedi.
Sadece ''Aaa, ne güzel!'' dedim. Hiç bozuntuya vermedim ancak ondan nefret de etmedim.
Bugün aklıma geldi sadece.
Aslında ne kalbim kırıldı ne de kanadım,
Ben uçarım hala, ancak hala yalnızım
Bir başka gelir, geldi, geçmedi
Ben de durmadım, sürekli kanat çırptım
Kanat kopardım...
Ve evet, annem bile duydu bu hikayemi... Ben hala merak ediyorum dürüst müydü söylediklerinde diye ama..!