12.09.2010

Merhaba Örümcek Kafalı

Kalbim atıyor, tam onun arkasında bir ağrı var...
Bir de niyeyse televizyon çalışmıyor, kulaklarımla duyamıyorum sonuçları. Duymak da ne faydaysa. Çıkıp dışarı bağarsam %60'ı keser beni, hiç düşünür mü. Düşünemiyor ki. Hiç kafasını yormaz.
Bir 12 eylül daha yaşanmıştır. Yalan mıdır?

Düşünüyorum.
Artık bana öğretilen saygıyı hiçbir kimseye hissetmiyorum. Ne aileme, ne de arkadaşlarıma. İstemiyorum artık şefkati. Bugünün değiştirilen anayasası da bunu öğretecekti zaten, ben erkenden nefreti bir güzel tadayım.

Ne diyeyim bilmiyorum ki. Gene değişmeyecek.

Kalbim ağrıyor. Kimse duymuyor. Duymasınlar, istemez. Bana yardım edecekler gene evetçidir.
Bu %60 gene koyundur, güdülecektir.
Bana haksızsın demeyin. Diyemezsiniz.

Siz gene evet deyin, siz gene fişlenin, siz gene kadına zulümle devam edin.
Biz gene muakeme edebildiğimiz kadar edecek ve hayır demeye devam edeceğiz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kafamdaki taç var olduğu sürece...Yazsana?