Koşuyorum Kör'e Benden Devam

Sen koş sonuna kadar
Belki etrafından ağaçların silineceği ana dek
Koşacaksın
Ama elbet birgün biri bir imlana izin vermeyeceksin
Durur musun, o kadar yorulmuşsun!
Kavga edecek, dinlenecek, sövecek
Koşmuşsun o kadar,
Ona ne başkasının hayatından?
Özlenecekse bir kaç geçmişten parça
Boşverecek geçeceksin
Her damarından geçen yaşamı bir süzeceksin
Aman deme, boşuna geçmedi hiçbir şey elinden
Her emek harcansaydı olur muydu bir kaç parça gerçek
Ya da gelecek
Uzun uzun süzerek nereye
İzin verme işte, verme!
Ağlayacaksan ağlamışsındır zaten
Bir daha arkadayım demek neden
Neden?
Tam yanında olana sevgili demek yerine
Neden gizli ki tüm bu nefes anları
Bir kaç saniye belki de yaratacağı etki
Bırak gitsin,
Deme başka bir şey sorgulama
Eğer acıtacaksa
Ki her halt acıttı seni
Bilmiyor muyuz
Acıdan uyuşmaz olmadın mı
Olmasın mı
O zaman nasıl görürdün
O zaman nasıl sorgulardın
Boşver deseydin
Ben dedim
O dedirtmedi
Ve seni bilmiyorum kardeşim
Eğer gelecekse
Ve ben de şuan şunu yazıyorsam
Arabesk bu elbette gerçek
Yazıyorsam diyorum,
Yazmışımdır
Ne güzel ki görmüşüm
Acıtır ne güzel
Her zaman değil
Zaman geçirmez, döktürür kağıda kalemi
Yazıyı
Biz de yazacağız
Belki de aktarmak yerine lanetleyeceksin
Ancak eğer kalmışsa kalmıştır
Ve bu biterse bitsin, ne olur!
Neden korkarsın ki sen?
Eğer benim elimde bir şey kalmamışsa,
Sende vardır her şey kesin dersin
Dedin belki demeseydin
Başkasının çöpü bir başkasına harika görünebilir...