Salgın

Birine sinirlenince neden gözüm hiçbir şey görmez oluyor? Ya da 900 kişilik okulda ben nasıl felsefeyi seçen 12 kişiden biri olabiliyorum? İnsanlar düşünmekten mi korkuyor? Herkesten farklı olmaya çalışmıyorum, gerçekten, ama bu doğru. Tamam, siz de aynı olamazsınız zaten herkesle. İkiziniz yoksa, ki olsa bile kişilik özelliklerinden kurtuluyorsunuz... O değil de bir de ben niye tam bir melez oluyorum?Bulgar göçmeni anne, İran göçmeni baba... Şimdi garip bir ikili. Nasıl birbirlerine bulmuşlarsa artık. Ben uğraşsam yapamazdım. Neyse, ben bulduklarına şükretmeliyim; düşündüğüm şeye bak!
Küçükken bile böyleydim. Ya çok konuşuyorum ya da tüm ortamdan kendimi soyutluyorum. Ait olmama hissi... Bizim kulüpte de bu var. Koca koca adamlar. Bir ben gerçekten sıfırım onlar arasında. Hiçbir şey bilmiyorum. Bu kadar yazıyorum ama o kadar da yaşlı değilim, çaktırmayın yani. Solfej derslerime geri dönmek gibi diyeceğim ama olmayacak. Orada 40 yaşında, 20 yaşında, 13 yaşında insanlar vardı. Avukatlık okuyan bariton; çello çalmaya heves eden ev kadını; Bayan Sigara ise yan flütte... Sevmiyorum, ne olacak. İçmesinler şunu. Nesi güzel? Bugün tuvalete girdik arkadaşla; ne kötü kokuyordu! Bir de koruyorlar arkadaşlarını görmesinler diye. Nasıl ve ya ne içtilerse saçlarım kokuyordu. Bari aromalı falan olsaymış. Konserlerden alışkınım ona.
Neyse, saat 10 buçuğa geliyor; yatıyorum.
Okuyan okumayan herkese iyi geceler! Kendinize iyi bakın, salgın var.