Pastayı Yiyip Kremasını Bırakmak İstiyorum

İçeri girdi. Karanlık bir odadayız. İlerledi. Yürüdü, yürüdü, ve sonunda fırının önünde durdu... Bir an için ne yapacağını anlamadım. Ancak başladığında sadece durdum, o benim olduğumu anlamadı, ben de sesimi çıkarmadım.
Kahverengi, şekil şekil güzel şeylerdi. Tadlarına ancak o gittikten sonra bakabildim ama gerçekten eşsizdi... Hiç güzel olabileceğini düşünmemiştim. Zaten ...ime az kalmıştı ve benim de canım çekiyordu. Doyamadım kısacası.
Bir arkadaşıyla konuşurken ''bir kadının kendisini kadın hissetmesi'' için gerekli olan tek şeyin iyi çamaşır olduğunu söylemişti. Sonra iyi saçlar, bakımlı eller ve güzel, tam bedene göre bir kıyafet...
Siyah, çenesine gelen küt saçları vardı. Zamana göre çok moderndi. Üzerinde siyah, kısa bir elbise; ayaklarına ise ince topuklu kırmızı ayakkabılar giymişti. Ellerinde her zaman taktığı güzel eldivenler...
Aslında bizim batıyla ''esmer'' anlayışımız farklıydı. Onlar siyah saçlı, beyaz tenlilere bile esmer derken doğuda ki esmer, koyu tenli, koyu renk saçlı insanlardı.
Bu kadın da ''bize göre'' esmer falan değildi.
Çok bakımlıydı!
Sık sık fırını kontrol etmeye başladı. Terliyordu. Bembeyaz tenine vuran azıcık güneş ışığı onu daha da solgun gösteriyordu. Etraf sıcaklaşmıştı. Defterindekileri kontrol etti. Her şeyi doğru yaptığına emin olduğunda gülümsedi. Dolgun dudakları gerildi, gerildi, neredeyse üst dudağı görünmez oldu. Küçücük dişleri vardı. Küçücük ve bembeyaz... Ayrık biraz da.
Kadın çok güzeldi!
Fırının kapağını açtı. İçeriye hoş, tatlı bir koku geldi. Tepsiyi masaya bıraktı. Tam yanımdan şıkır şıkır öterek geçti. Parfümü gerçekten kaliteliydi sanırım...
''Mmmh!''
Evet, bu sesi ben çıkarmıştım... Birden arkasına dönüp baktı. Sonra omuzlarını silkerek yukarıya doğru çıktı. Birden sendeledi ve aşağıya yuvarlandı. İçimden bir ses ona yardım etmem gerektiğini söylüyordu ancak bunu yaparsam yakalanırdım.
Neyse, kendini toparladı ve yukarı çıktı. Dizleri parçalanmıştı ancak zamanı yoktu.
Benim de!
Gittiği an yerimden çıkarak tepsiye doğru koştum. İçlerinden bir tanesini aldım ve tadına baktım.
Nefisti!
Ve işte tam o anda gerçek çikolatanın tadına baktım...
Dünyanın en güzel ev yapımı çikolatasıydı!